Το δίλημμα που δημιουργεί η απουσία του Γκατσίνοβιτς και η απόφαση για την αριστερή πλευρά

Ένας από τους πιο επιδραστικούς ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ κατά τη διάρκεια της περυσινής περιόδου, ήταν ο Σέρβος μεσοεπιθετικός Μιγιάτ Γκατσίνοβιτς. Με εννέα γκολ και τέσσερις ασίστ στη Stoiximan Super League, αποτέλεσε δύναμη πυρός για την ομάδα, ενώ ο τρόπος με τον οποίο υπηρετεί την πίεση που ζητά από τους παίκτες του ο Ματίας Αλμέιδα να ασκούν, ίσως και να συνιστά την πιο πιστή εφαρμογή αυτής της μεθόδου.

Δίχως τον Γκατσίνοβιτς στην αριστερή πλευρά της, η ΑΕΚ χάνει πολλά τα οποία πρέπει οπωσδήποτε να βρει στο παιχνίδι κόντρα στον Ολυμπιακό (17/09, 21:30, COSMOTE Sport 1 και Live SPORT24).

Ο 28χρονος μεσοεπιθετικός είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα απουσιάσει από την αναμέτρηση της Κυριακής, ενώ δεν είναι καν ξεκάθαρο αν θα προλάβει κάποιο ή κάποια από τα επόμενα δύο δύσκολα παιχνίδια κόντρα στη Μπράιτον και στον Παναθηναϊκό. Ένα πράγμα τη φορά όμως… Στην παρούσα φάση ο Αλμέιδα καλείται να πάρει την απόφαση για το παιχνίδι της OPAP ARENA.

Η συνταγή γεμίσματος της μεσαίας γραμμής με το δίδυμο Σιμάνσκι-Γιόνσον και μετατόπιση του Πινέδα σε θέση έξω αριστερά, φαντάζει ως η πρώτη επιλογή.

Πολλοί υποστηρίζουν και σε ένα βαθμό δικαίως ότι η Ένωση στερείται αρκετά πράγματα από την οργανωτική ικανότητα του Μεξικανού όταν αυτός δεν χρησιμοποιείται στον κεντρικό άξονα, ωστόσο η ομάδα σε τέτοιου είδους παιχνίδια είναι σίγουρα πιο σφιχτή στο αμυντικό κομμάτι της -που είναι και το προβληματικό αυτή την περίοδο- με τους Γιόνσον και Σιμάνσκι στον κεντρικό άξονα, ενώ ο Πινέδα έχει τα πιο παραγωγικά στατιστικά της καριέρας του όταν εκκινεί τις προσπάθειές του από αριστερά.

Η βασική ανάγκη και οι επιλογές

Το πρώτιστο για την ΑΕΚ είναι να ξεφύγει από τη δίνη στην οποία σε κάθε παιχνίδι της φέτος παραδίδεται. Είναι βασικό ζητούμενο το να αποφύγει να δεχτεί πρώτη τέρμα και η πιο βασική συνθήκη ομολογουμένως για να πλησιάσει τα περυσινά στάνταρ της, δίχως κάθε φορά να καλείται να κυνηγάει την ουρά της.

Προφανώς και είναι θέμα συγκέντρωσης εκτός της συνολικής τακτικής συμπεριφοράς, γι’ αυτό και η ταυτόχρονη παρουσία των δύο προαναφερθέντων, αν μη τι άλλο προσφέρει επιπλέον σιγουριά στον ανασταλτικό τομέα. Είναι μία λύση δοκιμασμένη και σίγουρα συνταγή πετυχημένη.

Από κει και πέρα στην περίπτωση που ο προπονητής επιλέξει να διατηρήσει τον Πινέδα στον κεντρικό άξονα, λύσεις υπάρχουν είτε για το ξεκίνημα του αγώνα είτε για τη διαμόρφωση της ενδεκάδας που θα ολοκληρώσει το ματς. Υπάρχει λοιπόν η επιλογή του Ελίασον ο οποίος το έχει ξανακάνει παίζοντας αριστερά, μία απόφαση ασφαλώς που προϋποθέτει ότι στην απέναντι πλευρά θα ξεκινήσει ο Άμραμπατ.

Η πιο ταιριαστή λύση είναι ο Πισάρο οποίος ασφαλώς και αποκτήθηκε για αυτό το ρόλο, ωστόσο προερχόμενος από τραυματισμό και δίχως ακόμα να έχει αφομοιωθεί στο 100% από το σύνολο, περισσότερο υπολογίζεται ως αλλαγή. Τέλος υπάρχει και η λύση του Ζίνι, ο οποίος εκεί χρησιμοποιείται από τον Αλμέιδα οπότε του δίνει ευκαιρίες, όμως επίσης πρόκειται για μία επιλογή η οποία σε αγώνες σαν και αυτούς συνιστά λύση από τον πάγκο.