Τον έβλεπαν ατάραχοι να πεθαίνει

Του Πολύβιου Κανέ

Τον έβλεπαν να τον παίρνει η υδάτινη δίνη που προκαλούν οι προπέλες του πλοίου και να τον τραβά σαν ρουφήχτρα στον βυθό. Στη συνέχεια σιγουρεύτηκαν πως το πτώμα του Αντώνη Καρυώτη επέπλεε, άψυχο βέβαια. Αμέσως μετά ο Ύπαρχος, ο αξιωματικός καταστρώματος έδωσε την εντολή αναχώρησης. Τα δύο μέλη του πληρώματος, πάνω στον καταπέλτη, συμπεριφέρονταν ως τίποτε να μην έχει συμβεί. Ο καπετάνιος έδωσε τη ρότα. Επιβάτες ούρλιαζαν, ζητώντας να σταματήσει το πλοίο για να σωθεί ο Αντώνης Καρυώτης. Μία γυναίκα πήγε στον Καπετάνιο. Της έκλεισε την πόρτα κατάμουτρα. Δεν υπήρχε ούτε ένας άνδρας ή γυναίκα Λιμενικός στο σημείο της επιβίβασης, όπως προβλέπουν οι διατάξεις.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Όλα αυτά δεν συνέβησαν σε μία δραματική ταινία με ανατριχιαστικές ερμηνείες. Συνέβησαν στον καταπέλτη ενός πλοίου κατά τη διάρκεια της επιβίβασης στο λιμάνι του Πειραιά. Ήταν, δηλαδή, μία στιγμή της καθημερινότητας στον ντόκο όπου αράζουν τα πλοία για την Κρήτη, στην Ακτή Κονδύλη, πηγαίνοντας για Δραπετσώνα.

Ένα παλληκαράκι που έχει εκδώσει εισιτήριο φτάνει την τελευταία στιγμή και ανεβαίνει στον καταπέλτη. Τον διώχνουν, τον ξαναδιώχνουν, τον σπρώχνουν και τελικά τον πετούν στη θάλασσα. Οι επιβάτες που παρακολουθούν έντρομοι τη σκηνή φωνάζουν. Βλέπουν το κακό να έρχεται. Τίποτε. Αυτοί οι τρείς πάνω στον καταπέλτη δεν χαμπαριάζουν. Ο ένας, μάλιστα, σκύβει και ρίχνει και μία τελευταία ματιά, βλέπει τον Αντώνη να επιπλέει, είναι ακόμη ζωντανός, είναι νεκρός, ποιος μπορεί να το πει. Ο Καπετάνιος δεν σταματά το καράβι. Δεν ενημερώνει καν το Λιμενικό. Είναι οι πολίτες που τηλεφώνησαν στη λιμενική αρχή. Το πλοίο βγαίνει από το λιμάνι και βάζει ρότα για την Κρήτη. Κάποια στιγμή λαμβάνει διαταγή και επιστρέφει.

Η αναχώρηση και επιστροφή του πλοίου, όπως καταγράφηκε από το Marine Traffic:

Η εταιρεία εκφράζει την οδύνη της, ο υπουργός Βαρβιτσιώτης το ίδιο. Το αθέατο Λιμενικό επίσης. Οι αυτόπτες μάρτυρες στέκουν αποτροπιασμένοι μπροστά σε αυτήν τη βαρβαρότητα την οποία μόλις βίωσαν.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ο Αντώνης ήταν ένας μεροκαματιάρης από το Λασίθι που πάλευε να τα βγάλει πέρα. Καλό παιδί, φτωχό παιδί, από δεκαμελή οικογένεια. Τον έσπρωξαν στον θάνατο χέρια μεροκαματιάρηδων επίσης. Σε τι κόσμο ζούμε; Πώς φτάνουμε τόσο εύκολα πια σε ακραίες καταστάσεις βίας και απόλυτης απανθρωπιάς; Που οδηγεί αυτός ο ασταμάτητος -ως φαίνεται- εκτροχιασμός; Γιατί δεν φαίνεται να έχει πάτο αυτό το βαρέλι της κατάντιας;