Πού οδηγούν τα εσωτερικά προβλήματα του Μακρόν και του Σολτς

Του Francesco De Palo από τη Ρώμη
Twitter@FDePalo

Πόσο επηρεάζουν οι εσωτερικές δυσκολίες του Μακρόν και του Σολτς (διαμαρτυρίες συνδικάτων και εργαζομένων στο Παρίσι, πτώση του SPD στις κάλπες του Βερολίνου) στην επεξεργασία της γαλλογερμανικής ευρωπαϊκής στρατηγικής; Για άλλη μια φορά, όπως είδαμε με αφορμή τον αποκλεισμό του δείπνου με τον Ζελένσκι (στο οποίο υπήρχε και παρασκήνιο από το Politico), αποφασίστηκε να στοιχηματιστούν όλα επί τόπου στις μετοχές ως ανακουφιστικό ενόψει των επόμενων ευρωεκλογών που θα μπορούσαν να αντιπροσωπεύουν μια στιγμή μεγάλης δυσκολίας και για τους δύο ηγέτες.

Το ερώτημα τίθεται τόσο λόγω των αριθμών, δεδομένου ότι ο Μακρόν και ο Σολτς συνεχίζουν να χάνουν βαθμούς στη συναίνεση (ενώ η Μελόνι όχι, όπως αποδεικνύεται από τους Περιφερειάρχες), όσο και προοπτικά: το 2024 ο Γάλλος Πρόεδρος κινδυνεύει σοβαρά να περιθωριοποιηθεί και από την άλλη ο συνεργάτης του πρέπει να διαχειριστεί την πορεία του πρώτου έτους της κυβέρνησης και την πτώση του Spd. Ο απόηχος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της περασμένης 9ης Φεβρουαρίου πρέπει να περιγραφεί σε αυτόν τον τομέα, προκειμένου να έχουμε μια ρεαλιστική συνολική εικόνα.

Στη Γερμανία, η άνοδος του CDU έχει ξεκινήσει: οι εκλογές στο Βερολίνο θα μπορούσαν να είναι το πρώτο σημάδι ζωής, μετά την ήττα στην πολιτική. Οι χριστιανολαϊκοί προηγούνται με 28,2%, αφήνοντας το SPD σε συνδυασμό με τους Πράσινους στο 18,4%. Αυτό είναι το χειρότερο μεταπολεμικό αποτέλεσμα στο Βερολίνο των σοσιαλιστών (το 2021 είχε συγκεντρώσει το 21,4% των ψήφων) ενώ το CDU επιτυγχάνει το καλύτερο αποτέλεσμα τα τελευταία 20 χρόνια.

Ο νικητής των εκλογών του Βερολίνου, Κάι Βέγκνερ (CDU), μπορεί να προτιμά τους Πράσινους ως πιθανό εταίρο συνασπισμού και ο αρχηγός του ομοσπονδιακού κόμματος Μερτς αρχίζει έτσι να βλέπει το τέλος του τούνελ μετά τη Μέρκελ.

Ωστόσο, ανεξάρτητα από το ποιος θα ηγηθεί της κυβέρνησης του Βερολίνου, ο αριθμός των αγώνων του SPD σε εθνικό επίπεδο ξεχωρίζει, καθώς η κυβέρνηση Scholz δεν μπόρεσε να δώσει απαντήσεις στον αχαλίνωτο πληθωρισμό και στις συνέπειες του πολέμου στην Ουκρανία. Αυτό αποδεικνύεται, για άλλη μια φορά, από τη μακροοικονομική εσωτερική συζήτηση σχετικά με την απόφαση αποστολής των αρμάτων μάχης Leopard στο Κίεβο, η οποία είχε αμέσως το πράσινο φως από την υπουργό Εξωτερικών Annalena Baerbock.

Η κυβέρνηση αντιμετωπίζει επίσης μια άλλη έκτακτη ανάγκη, μετά την ανακοίνωση της Ford για τα σχέδια για περικοπή 3.800 θέσεων εργασίας, με το γραφείο της Κολωνίας να έχει πληγεί ιδιαίτερα. Επιπλέον, ένας άλλος κολοσσός όπως η Thyssen-Krupp, «αφαιρεί τον ύπνο» του Scholz: κατέγραψε πτώση 33% στον τομέα των υλικών.

Να ζεις για να δουλεύεις ή να δουλεύεις για να ζεις; Αυτό είναι το σύνθημα κατά του Μακρόν που φώναξαν νεαροί Γάλλοι διαδηλωτές κατά των πολιτικών πρόνοιας των Ηλυσίων. Η τελευταία μαζική διαδήλωση, η οποία σύμφωνα με το υπουργείο Εσωτερικών αριθμούσε 963.000 άτομα (93.000 μόνο στο Παρίσι) έγινε στις 11 Φεβρουαρίου, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι βγήκαν στους δρόμους για τέταρτη συνεχή ημέρα κατά της μεταρρύθμισης των κρατικών συντάξεων. Πάνω από το 40% των δασκάλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης και πάνω από το ένα τρίτο των καθηγητών γυμνασίου κατέβηκαν σε απεργία.

Από τις πλατείες σε όλη τη χώρα, συμπεριλαμβανομένης εκτός από την πρωτεύουσα τη Μασσαλία, την Τουλούζη, τη Νάντη και τη Νίκαια, οι ηγέτες των οκτώ βασικών γαλλικών συνδικαλιστικών οργανώσεων έχουν ήδη ανακοινώσει άλλη μια σειρά απεργιών εάν το σχέδιο του Μακρόν δεν εγκαταλειφθεί, δηλαδή υποχώρηση στο σχέδιο αύξησης στην ηλικία συνταξιοδότησης από 62 έως 64. Ο πρόεδρος έχει και εσωτερικό πολιτικό πρόβλημα, αφού έχασε την απόλυτη πλειοψηφία στο κοινοβούλιο στις περσινές εκλογές και ως εκ τούτου, για να εγκρίνει τη μεταρρύθμιση χρειάζεται τη στήριξη της δεξιάς αντιπολίτευσης.

Ακόμη και οι Γάλλοι αρτοποιοί αποφάσισαν να διαμαρτυρηθούν επειδή η αγαπημένη μπαγκέτα απειλείται από την αύξηση του κόστους, ένα ενδεχόμενο που αθροίζει την αύξηση του κόστους του βουτύρου και του αλευριού, ενώ η τιμή των αυγών έχει επίσης αυξηθεί λόγω της γρίπης των πτηνών.

Μια άλλη πλευρά της κρίσης για τον Μακρόν είναι ένας βασικός τομέας της γαλλικής οικονομίας όπως το κρασί, με τους γαλλικούς φορείς της οινοβιομηχανίας CNIV και Vin & Société που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για στοιχεία που δείχνουν πτώση 70% στην κατανάλωση κρασιού στη Γαλλία.

Όχι μόνο μειώνεται η εσωτερική του δημοτικότητα, αλλά ο Μακρόν ανησυχεί και από έναν ανταγωνιστή: είναι ο υπουργός Οικονομίας Μπρουνό Λεμέρ που όχι μόνο φιλοδοξεί τα Ηλύσια, αλλά πρόσφατα έγινε ο πρωταγωνιστής διάφορων δημοσίων διαφορών με τον Γάλλο πρόεδρο.

Σε αυτό το αναλυτικό πλαίσιο πρέπει να προστεθεί και το παρασκήνιο που δημοσιεύει το Politico, σύμφωνα με το οποίο η απόφαση του Μακρόν να οργανώσει τον αποκλεισμό του δείπνου με τους Zelensky και Scholz, προκαλώντας την αντίδραση του Palazzo Chigi, γεννήθηκε αφού είδε τις τιμές που επιφύλαξε το Λονδίνο στον Ουκρανό Πρόεδρο , ή την πανηγυρική ομιλία στην αίθουσα του Γουέστμινστερ και τη συνάντηση με τον βασιλιά Κάρολο Γ’. Ήταν ένα στρωμένο τραπέζι της τελευταίας στιγμής στο Παρίσι, ενώ ο Μακρόν και η σύζυγός του αναμένονταν για μια βραδιά στο θέατρο και κυρίως χωρίς κανένα πολιτικό μέρισμα, αλλά με μοναδικό σκοπό να προσπαθήσουν να επιτύχουν μια (εσωτερική) μιντιακή επιστροφή.

Ο Μακρόν και ο Σολτς, επομένως, επιβαρυμένοι από την πτώση της συναίνεσης και από σημαντικά εσωτερικά προβλήματα, στις ευρωπαϊκές επιλογές φαίνεται να καθοδηγούνται από διαφορετικές λογικές σε σχέση με την ηπειρωτική συνοχή και τις διεθνείς συμμαχίες. Και οι δύο κινδυνεύουν με κακή εμφάνιση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2024, ενώ η Μελόνι, πολύ περισσότερο μετά τους Περιφερειακούς, είναι ο μόνος ηγέτης που συνεχώς μεγαλώνει.