Ο Τερίμ πρώτα ‘υπέφερε’ και μετά κυριάρχησε με τη Γαλατασαράι στα μεγάλα ντέρμπι του στην Τουρκία

Για να φτάσεις στην απόλυτη καταξίωση, τις περισσότερες φορές πρέπει να περάσεις μέσα απ’ τους δρόμους της “φωτιάς”, την αμφισβήτηση κι ενίοτε απ’ την αποτυχία. Αν, ωστόσο, “διαβάσεις” σωστά τις πρώτες αποτυχίες σου, αυτές θα αποδειχθούν στο τέλος απλά ένα μικρό εμπόδιο και μία μικρή καθυστέρηση ως το τελικό μονοπάτι της επιτυχίας.

Ο Φατίχ Τερίμ δεν τα βρήκε όλα… ρόδινα στα πρώτα βήματά του ως προπονητής στην Τουρκία. Όταν το καλοκαίρι του 1996 -λίγους μήνες αφότου η σημερινή ομάδα του, ο Παναθηναϊκός έφτασε στους “4” του Champions League- αναλάμβανε τις προπονητικές τύχες της Γαλατασαράι, μόλις στα 42 του, είχε πολλά δύσβατα μονοπάτια μπροστά του για να διαβεί. Είχε τους δύο μεγάλους εγχώριους ανταγωνιστές της “Γαλατά”, τη Φενερμπαχτσέ και την Μπεσίκτας πολλά βήματα πιο μπροστά και με πολλαπλάσια μπάτζετ, είχε πολύ αρνητικές επιδόσεις στα πρώτα ντέρμπι απέναντί τους, “υπέφερε” αγωνιστικά, όμως βρήκε το δρόμο για να κυριαρχήσει με τον καιρό. Και στις 4 διαφορετικές θητείες του στον πάγκο της Γαλατασαράι, που συνοδεύτηκαν από 8 πρωταθλήματα (τα 4 σερί στην πρώτη θητεία του), 3 Κύπελλα Τουρκίας, 4 Super Kopa Τουρκίας και βεβαίως την κατάκτηση του Κυπέλλου UEFA του 2000. Στη δε Ιταλία, ως προπονητής της Μίλαν πρόλαβε μόνο ένα πολύ μεγάλο ντέρμπι, το clasico του Μιλάνου με την Ίντερ στις 21 Οκτωβρίου 2001, συντρίβοντας τους “νερατζούρι” ως τυπικά φιλοξενούμενος με 4-2. Άλλο ένα… παράσημο!

Απόψε (10/1, 21:30) ο 70χρονος πλέον τεχνικός έχει μπροστά του άλλη μία τέτοια μεγάλη πρόκληση. Το πρώτο του μεγάλο ντέρμπι, το πρώτο clasico με τον Ολυμπιακό με τον ίδιο στη θέση του οδηγού του Παναθηναϊκού. Το αγαπημένο του συναίσθημα, τα παιχνίδια για τα οποία “ζει κι αναπνέει”, αυτά που τον εξιτάρουν κι ανεβάζουν στα ύψη την αδρεναλίνη του. Και στο τέλος της ημέρας, αυτά τα ματς είναι κι ένας απ’ τους λόγους που είναι ο ίδιος… εδώ, καθώς η χαμηλή αποτελεσματικότητα και οι φτωχές επιδόσεις του Παναθηναϊκού τους τελευταίους 10 μήνες στα “μεγάλα” ματς με τον εγχώριο ανταγωνισμό του, ήταν και μία απ’ τις βασικές αιτίες που ο Γιάννης Αλαφούζος αποφάσισε να προχωρήσει σ’ αυτή την αλλαγή στην άκρη του πάγκου του “τριφυλλιού”.

Όταν άρχισε να νικάει με τη “Γαλατά”…

Στην πρώτη του θητεία στη Γαλατασαράι (1/7/1996 έως 30/6/2000) δεν νίκησε σε κανένα απ’ τα πρώτα 7 ντέρμπι του με τη “Φενέρ” και την Μπεσίκτας. Στο πρώτο ντέρμπι του μάλιστα με τη Φενερμπαχτσέ ηττήθηκε με 4-0 εντός έδρας κι ένιωσε τους πρώτους τριγμούς. Βρήκε όμως τον τρόπο να οδηγήσει τη “Γαλατά” στον τίτλο, μολονότι δεν κέρδισε κανένα απ’ τα μεγάλα ματς.

Κατέγραψε την πρώτη μεγάλη νίκη του σε ντέρμπι την 1η Μαρτίου 1998, όταν νίκησε με 3-2 την Μπεσίκτας και ουσιαστικά σφράγισε το δεύτερο σερί τίτλο του, μολονότι λίγες εβδομάδες αργότερα οι “αετοί” πήραν πίσω το… αίμα τους, καθώς νίκησαν τη Γαλατασαράι στον διπλό τελικό του Κυπέλλου Τουρκίας (1-1, 0-0 και 2-4 στα πέναλτι), αλλά και τον τελικό του Super Kopa τις 15 Μαΐου 1998.

Στην τρίτη σεζόν της πρώτης θητείας του στη Γαλατασαράι, ο Τερίμ άρχισε να παίρνει πλέον τον… αέρα των μεγάλων αντιπάλων του. Νίκησε τη Φενερμπαχτσέ 2-0 εντός και την Μπεσίκτας με το ίδιο σκορ (2-0), έφερε ισοπαλίες εκτός έδρας και με τους δύο (2-2 με τη “Φενέρ”, 1-1 με την Μπεσίκτας) και νίκησε τους “αετούς” στον διπλό τελικό του Κυπέλλου Τουρκίας (0-2 και 0-0). Το… νερό είχε μπει πλέον στ’ αυλάκι για τον πολύπειρο τεχνικό και τη Γαλατασαράι, που νίκησε και την 4η χρονιά τη Φενερμπαχτσέ 2-1 εκτός και την Μπεσίκτας με 1-0 εντός (1-1 εκτός) και υπέστη μόνο μία ανώδυνη ήττα απ’ τη “Φενέρ” στην έδρα του (0-1) στο δρόμο προς το τέταρτο σερί πρωτάθλημά του. Ο δε απολογισμός κατά τη διάρκεια της πρώτης θητείας του στα ντέρμπι ήταν 6 νίκες, 9 ισοπαλίες και 6 ήττες. Ισορροπημένος, λόγω της άσχημης εκκίνησης…

Η κακή δεύτερη θητεία του

Και η δεύτερη θητεία του Τερίμ στη Γαλατασαράι (31 Ιουλίου 2002 – 24 Μαρτίου 2004) ξεκίνησε… θεόστραβα: Με συντριβή 6-0 από τη Φενερμπαχτσέ στις 6 Νοεμβρίου 2012. Η “Γαλατά” χρειαζόταν χρόνο για να ανασυγκροτηθεί, όμως δεν ήταν αυτή η ήττα που της κόστισε τον τίτλο, αλλά οι δύο ήττες απ’ την Μπεσίκτας (0-1 και 0-1) που έδωσαν τον τίτλο στους “αετούς” και κράτησαν την ομάδα του Τερίμ στη 2η θέση. Ο δεύτερος κύκλος του έκλεισε τη σεζόν 2003/04 χωρίς νίκη στα ντέρμπι εκείνης της σεζόν, καθώς ήρθε ισόπαλος εντός 2-2 με τη “Φενέρ”, έχασε 2-1 εκτός και κόλλησε στο 0-0 με την Μπεσίκτας. Σύνολο δεύτερης θητείας, μία νίκη, 2 ισοπαλίες και 4 ήττες.

Οι θρίαμβοι της τρίτης φοράς

Στην τρίτη θητεία του (14 Ιουλίου 2011 – 25 Σεπτεμβρίου 2013) επέστρεψαν οι τίτλοι και οι μεγάλες νίκες στα ντέρμπι. Είχε 2 νίκες εντός και 2 ισοπαλίες εκτός με τις δύο μεγάλες αντιπάλους του (3-2 και 0-0 με την Μπεσίκτας, 3-1 και 2-2 με τη “Φενέρ”) στην κανονική περίοδο, 2 νίκες, μία ισοπαλία και μόλις μία ήττα στα playoffs, κυριαρχώντας στον δρόμο προς τον τίτλο, ενώ νίκησε τη Φενερμπαχτσέ με 3-2 και στον τελικό του Super Cup.

Τον επόμενο χρόνο ήταν αήττητος στα ντέρμπι με 2 νίκες και μία ισοπαλία, ενώ το καλοκαίρι του 2013 κατέκτησε το Super Cup με νίκη 1-0 επί της “Φενέρ”, πριν φύγει στην εκκίνηση της σεζόν 2013/14, μολονότι νίκησε εκτός με 3-0 την Μπεσίκτας. Απολογισμός; 9 νίκες, 4 ισοπαλίες και μόλις 1 ήττα.

Το ανάμεικτο φινάλε του

Η τέταρτη και τελευταία θητεία του Φατίχ Τερίμ στη Γαλατασαράι (24 Δεκεμβρίου 2017 – 10 Ιανουαρίου 2022) είχε ανάμεικτα συναισθήματα. Την ίδια αίσθηση κυριαρχίας στα ντέρμπι στην αρχή συνοδευόμενη από δύο πρωταθλήματα, αλλά ένα πικρό φινάλε με ήττες απ’ την Μπεσίκτας (2-1 εκτός, 25/10/21) και τη Φενερμπαχτσέ (1-2 εντός, 21/11/21). Απολογισμός 5 νίκες, 6 ισοπαλίες και 5 ήττες. Κι απόψε (10/1) το κοντέρ του θα αρχίσει να γράφει πλέον και στα ελληνικά ντέρμπι…