Μελέτη διδύμων βρήκε επιγενετική υπογραφή στην παχυσαρκία

Ζήσης Ψάλλας

Μια ευαισθησία για αύξηση βάρους μπορεί να εγγραφεί στις μοριακές διεργασίες των ανθρώπινων κυττάρων, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η μελέτη απόδειξης της ιδέας με ένα σύνολο 22 διδύμων βρήκε μια επιγενετική υπογραφή στα στοματικά κύτταρα ή στα μάγουλα που εμφανιζόταν μόνο για τα δίδυμα άτομα που ήταν παχύσαρκα σε σύγκριση με τα πιο αδύνατα αδέρφια τους. Με περισσότερη έρευνα, τα ευρήματα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ένα απλό τεστ μάγουλου για έναν βιοδείκτη παχυσαρκίας και να επιτρέψουν προηγούμενες μεθόδους πρόληψης για μια πάθηση που επηρεάζει το 50% των ενηλίκων των ΗΠΑ, είπαν οι ερευνητές.

«Η παχυσαρκία φαίνεται να είναι πιο περίπλοκη από την απλή κατανάλωση φαγητού. Η δουλειά μας δείχνει ότι υπάρχει ευαισθησία για αυτήν την ασθένεια και μοριακοί δείκτες που αλλάζουν γι’ αυτήν», δήλωσε ο Michael Skinner, καθηγητής βιολογίας του Πανεπιστημίου της Ουάσινγκτον και αντίστοιχος συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Epigenetics.

Η μελέτη επικεντρώθηκε σε διδύμους και αντί για το ρόλο της γενετικής εστίασε στην επιγενετική, σε μοριακές διεργασίες που είναι ξεχωριστές από το DNA αλλά επηρεάζουν τον τρόπο έκφρασης των γονιδίων. Το γεγονός ότι η επιγενετική υπογραφή βρέθηκε στα κύτταρα των μάγουλων και όχι στα λιποκύτταρα υποδηλώνει επίσης ότι η υπογραφή της παχυσαρκίας βρίσκεται πιθανότατα σε όλο το ανθρώπινο σύστημα. Η συστημική φύση της υπογραφής υποδηλώνει επίσης ότι κάτι μπορεί να συνέβη νωρίς στη ζωή ενός διδύμου που προκάλεσε ευαισθησία στην παχυσαρκία, πρόσθεσε ο Skinner. Είναι επίσης πιθανό ότι κληρονομήθηκε στον έναν δίδυμο και όχι στον άλλον.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Για αυτή τη μελέτη, ο Skinner συνεργάστηκε με τον επικεφαλής συγγραφέα Glen Duncan, διευθυντή του μητρώου διδύμων της πολιτείας της Ουάσιγκτον με έδρα το Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, για να εντοπίσει 22 ζευγάρια διδύμων, πανομοιότυπων και αδερφικών, που ήταν ασύμβατα ως προς την παχυσαρκία: ο ένας είχε δείκτη μάζας σώματος 30 ή υψηλότερο, και άρα τυπικά παχύσαρκος ενώ ο άλλος ήταν στο φυσιολογικό εύρος των 25 και κάτω.

Η ερευνητική ομάδα ανέλυσε κύτταρα από επιχρίσματα μάγουλων που παρείχαν οι δίδυμοι. Στα κύτταρα από τα δίδυμα αδέρφια που ήταν παχύσαρκα, βρέθηκαν παρόμοιες επιγενετικές αλλαγές σε περιοχές μεθυλίωσης DNA, περιοχές όπου μοριακές ομάδες από μεθάνιο προσκολλώνται στο DNA, ρυθμίζοντας την έκφραση γονιδίων ή ενεργοποιώντας ή απενεργοποιώντας τα γονίδια.