Η κλιματική κρίση υπεράνω της επιστημονικής αλήθειας

Ο Πάτρικ Μπράουν, ο οποίος εργαζόταν στο Τμήμα Μετεωρολογίας και Κλιματικών Επιστημών στο Πανεπιστήμιο του Σαν Χοσέ (Καλιφόρνια) πριν ενταχθεί στο Ινστιτούτο Breakthrough, μόλις ομολόγησε ότι το πρόσφατα δημοσιευμένο άρθρο του στο πιο διάσημο επιστημονικό περιοδικό του κόσμου παραποιήθηκε σκοπίμως προς την κατεύθυνσης της αποκαλυπτικής αφήγησης.

Με τίτλο «Η υπερθέρμανση του πλανήτη αυξάνει τον κίνδυνο καθημερινών δασικών πυρκαγιών στην Καλιφόρνια» , η μελέτη που δημοσιεύτηκε από τον Μπράουν και τους συνεργάτες του στις 30 Αυγούστου στο Nature είχε τα πάντα για να φέρει νερό στον μύλο του συνήθους κλιματικού συναγερμού. Ποσοτικοποίηση των επιπτώσεων του κλίματος σε θεαματικά φαινόμενα, προβλέψεις για το τέλος του αιώνα με βάση διαφορετικά σενάρια εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου: όλα ήταν εκεί.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Αλλά στις 5 Σεπτεμβρίου, κεραυνός! Ο ίδιος ο Μπράουν αποκαλύπτει το μυστικό δημοσιεύοντας σε αμερικανικό ΜΜΕ ένα μακροσκελές κείμενο με τον ρητό τίτλο: «Έκρυψα μέρος της αλήθειας για να δημοσιευτεί η εργασία μου για την κλιματική αλλαγή» . Ο Μπράουν δεν έκανε κανένα εσκεμμένο λάθος στη δημοσίευσή του στο Nature . Δεν πλαστογραφούσε τα δεδομένα του, ούτε ήθελε να δημοσιεύσει μια παρωδία σαν αυτές του Alan Sokal (η περίφημη «μετασχηματιστική ερμηνευτική της κβαντικής βαρύτητας») ή του Peter Boghossian και του James Lindsay («κουλτούρα βιασμού στα σκυλιά»). Το μόνο που ήθελε ήταν να δημοσιευτεί σε ένα έγκριτο περιοδικό. Ως εκ τούτου, έδωσε στον εαυτό του τα μέσα για να το κάνει, ωραιοποιώντας την «κλιματική συναίνεση» με ψέματα από παράλειψη.

Στο άρθρο του, για τη μελέτη των δασικών πυρκαγιών εξετάζεται μόνο ο κλιματικός παράγοντας, ενώ άλλοι παράγοντες, τουλάχιστον εξίσου σημαντικοί όσο το κλίμα – κυρίως, μεταξύ άλλων, τα προβλήματα της κακής διαχείρισης, η αύξηση των ατυχημάτων ή ακόμα και η κακία. Ο Μπράουν γνώριζε καλά όλα αυτά, αλλά τα απέκρυψε προσεκτικά γιατί: «θα αφαιρούσε από μια μονομερή αφήγηση με επίκεντρο τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, και επομένως δύσκολα θα περνούσε τον φραγμό των συντακτών του «Nature»».

Ο Μπράουν μιλά εκ πείρας:

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Όταν στο παρελθόν παρέκκλινα από αυτή τη διαδικασία, τα άρθρα μου απορρίπτονταν από τους συντάκτες μεγάλων περιοδικών, αναγκάζοντάς με να συμβιβάζομαι με περιοδικά λιγότερου κύρους. »

Αυτή σίγουρα δεν είναι η πρώτη φορά που επιστημονικά περιοδικά γίνονται στόχος κριτικής   για την καταστροφική τους προκατάληψη. Από την άλλη πλευρά, ποτέ ένας συγγραφέας δεν είχε αποκαλύψει τέτοιες πρακτικές τόσο ξεκάθαρα. Ως εκ τούτου, η συναίνεση για το κλίμα, που έχει ήδη ραγίσει, μόλις γνώρισε έναν νέο σεισμό.