Το κοινωνικό φαινόμενο της ανήλικης βίας: Οργή αλλά και απάθεια – Τα βαθύτερα αίτια της παραβατικότητας

Η Άννα Κανδαράκη, κλινική ψυχολόγος και ψυχοθεραπεύτρια, σε πρόσφατη συνέντευξή της στο ΕΡΤNews, ανέλυσε με καίριο τρόπο τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι έφηβοι σήμερα. Η ψυχολόγος ανέδειξε τη μοναξιά που συχνά κρύβεται πίσω από τον θυμό τους, τονίζοντας ότι: «Ένας θυμωμένος έφηβος είναι πίσω του ένας φοβισμένος έφηβος, ο οποίος νιώθει μόνος. Υπάρχει μοναξιά.»

Η μοναξιά αυτή δεν περιορίζεται μόνο στους έφηβους αλλά επεκτείνεται και στους γονείς τους. Πολλοί γονείς, όπως εξήγησε η Κανδαράκη, νιώθουν και οι ίδιοι απομονωμένοι, πράγμα που οδηγεί σε μια καθημερινότητα όπου απλώς συνυπάρχουν με τα παιδιά τους, χωρίς να επικοινωνούν ουσιαστικά. «Μπορεί να μην υπάρχει βία, αλλά η απόλυτη σιωπή που επικρατεί στα σπίτια κάνει πολύ μεγαλύτερο θόρυβο.»

Η Κανδαράκη υπογράμμισε τη σύνδεση της μοναξιάς και της αποξένωσης με την υπερβολική χρήση των οθονών από τους νέους. Οι γονείς πρέπει να προστατεύουν τα παιδιά από τις επιβλαβείς επιρροές των οθονών, όχι μόνο περιορίζοντας την πρόσβαση αλλά και προσφέροντας εναλλακτικά ερεθίσματα. «Ας προσπαθήσουμε να φέρουμε νέες πηγές έμπνευσης, πέρα από αυτό που έρχεται μέσα από τις οθόνες. Να δώσουμε άλλα ερεθίσματα.»

Τέλος, η ψυχολόγος κατέληξε με μια καίρια παρατήρηση για τον ρόλο των γονέων: να είναι παρόντες ακόμα και όταν οι έφηβοι τους απορρίπτουν. «Η πόρτα του δωματίου στον έφηβο θα ανοίξει και θα τσεκάρει αν ο γονιός είναι απ’ έξω και τον περιμένει.»