Σ. Βούλτεψη στο Πρώτο: Η Ελλάδα ασφαλίζει τα σύνορά της – «Κανονικότητα» σε ροές και αιτούντες άσυλο προς το παρόν (audio)  

«Όσον αφορά στις ροές και στους αιτούντες άσυλο, αυτή τη στιγμή η εικόνα έχει μορφή κανονικότητας, αν μπορούμε να ονομάσουμε κανονικότητα το γεγονός ότι εδώ και χρόνια έχει δημιουργηθεί μια κουλτούρα διακίνησης με αποτέλεσμα να έχουν πλουτίσει πάρα πολύ αυτοί οι εγκληματίες διακινητές, οι οποίοι θέτουν σε κίνδυνο ανθρώπινες ζωές, με αποτέλεσμα να έχουν αποκτήσει πιο εξελιγμένα σκάφη, ακόμη και γιοτ, και να μπορούν με μεγαλύτερη ευκολία να μεταφέρουν ανθρώπους» ανέφερε η Σοφία Βούλτεψη υφυπουργός Μετανάστευσης και Ασύλου μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Zoi.gr» με την Χριστίνα Βίδου, για το μεταναστευτικό εν μέσω της ανάφλεξης στη Μέση Ανατολή.

«Η Ελλάδα αυτό που κάνει είναι να ασφαλίζει τα σύνορά της, γιατί είναι η μόνη χώρα που πιέζεται από μεταναστευτικές ροές και από τα τέσσερα σημεία του ορίζοντα» προσέθεσε.

Ερωτηθείσα για το Σύμφωνο Μετανάστευσης και Ασύλου, την ώρα που Ιταλία και Αλβανία εφαρμόζουν διμερή συμφωνία, η Γερμανία διατηρεί τη δική της στάση και μετά και την επιστολή φον ντερ Λάιεν για επίσπευση εφαρμογής του Συμφώνου ενόψει της Συνόδου Κορυφής που αρχίζει σε δυο μέρες, η κ. Βούλτεψη ανέφερε τα εξής.

«Γίνονται κατά καιρούς διάφορες διμερείς συμφωνίες. Τώρα βέβαια, το μεταναστευτικό έχει μπλέξει και χρησιμοποιείται και ως όχημα και πρόσχημα για την ακροδεξιά. Έπρεπε λοιπόν, επειδή ακριβώς ο κύριος Σαλβίνι στην Ιταλία είχε πει ότι αν βρεθούμε εμείς στην εξουσία δεν θα περάσει κουνούπι και τον δεύτερο χρόνο, το 2023, μπήκαν 158 χιλιάδες άνθρωποι, έπρεπε εν πάση περιπτώσει κάπως να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση πολιτικά. (…) Εδώ το πρόβλημα πρέπει να λυθεί στη ρίζα του. Πρέπει να έχει επιστροφές. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μας είπε ότι δεν υπάρχει μέσα στο pack, το ξέρουμε, επιστροφές και ότι πρέπει να το συζητήσει η επόμενη Eπιτροπή και πρέπει να έχει και υποδομές στις χώρες που πλήττονται, από τους εμφυλίους πολέμους που καταστρέφουν τις υποδομές και τους τζιχαντιστές και την κλιματική αλλαγή. Μας έχουν πει ότι για να συμβεί αυτό χρειάζεται να ξοδεύει η Ευρωπαϊκή Ένωση ή ο δυτικός κόσμος 30 έως 50 δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Μα ξοδεύονται τόσα πολλά σε όλα αυτά, τόσα πολλά λεφτά, που νομίζω ότι αν αυτό είχε εφαρμοστεί από την αρχή και πήγαιναν να φτιάξουν αρδευτικά συστήματα, γιατί ήμουν τώρα στο συνέδριο του Economist, έχω βγάλει το συμπέρασμα από αυτά που βλέπω στην πρώτη γραμμή ότι έχουν ταυτιστεί οι κλιματικοί μετανάστες με τους μετανάστες του πολέμου πια, γιατί καταστρέφουν υποδομές και δεν έχουν νερό, δεν έχουν ρεύμα. Έρχεται και ο καύσωνας και η πλημμύρα. (…)Και τώρα με τον πόλεμο στο Λίβανο τα πράγματα είναι πάρα πολύ δύσκολα γιατί θα έρθει να ενωθεί αυτό που είπα, το κλιματικό με το προσφυγικό. Γιατί ο Λίβανος τώρα, μια καθημαγμένη χώρα 5,5 εκατομμυρίων ανθρώπων, όπου η Χεζμπολάχ θέλει με το πολιτικό της σκέλος να είναι στην κυβέρνηση και με το στρατιωτικό να βαράει όπου βρει και κυρίως το Ισραήλ, τι έχει γίνει, 2,5 εκατομμύρια πρόσφυγες, από αυτούς ήταν 500.000 Παλαιστίνιοι, 200.000 σε προσφυγικούς καταυλισμούς, ανάμεσα τους και ακραίοι, είχαν μάχες μεταξύ τους πολύ φονικές, πολύ αιματηρές, η Φατάχ και η Χαμάς. Και τώρα, λόγω αυτού του πολέμου, πραγματικά, είναι πάρα πολύ ενοχλητικό αυτό, λόγω αυτού του πολέμου έχουν δημιουργηθεί ένα εκατομμύριο εσωτερικά εκτοπισμένοι που κοιμούνται στους δρόμους. Έρχεται χειμώνας. Ας ευχηθούμε και ας πούμε ότι κάποτε αυτός ο πόλεμος θα τελειώσει με κάποιο τρόπο».

Αν χρειαστεί να γίνει διάσωση πληθυσμού στον Λίβανο θα γίνει οργανωμένα και δεν θα υπάρχει πρόβλημα, συμπλήρωσε η κ. Βούλτεψη, εκφράζοντας τον φόβο όμως ότι όταν τελειώσει όλο αυτό και ο Λίβανος θα είναι ρημαγμένος κάποιοι θα αναγκαστούν να πάρουν το δρόμο της προσφυγιάς όπως έγινε με τη Συρία.

Ερωτηθείσα πώς θα διαχειριστεί η χώρα μας μια τέτοια εξέλιξη, επισήμανε «εμείς έχουμε ένα πολύ οργανωμένο σύστημα, έχουμε θέση σε αυτή τη στιγμή στα 33 camp μας για προσωρινή προστασία γιατί δεν θα είναι το ίδιο πιστεύω με τον Λίβανο. Θα είναι κάποιο καθεστώς παρόμοιο με της Ουκρανίας. Δηλαδή είναι ένα είδος προσωρινής προστασίας που θα χρειαστεί όμως χρηματοδότηση όπου θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε αυτούς τους ανθρώπους με σκοπό να επιστρέψουν στη χώρα τους. Γιατί έτσι και αλλιώς και στην Ουκρανία και στο Λίβανο, όταν τελειώσει ο πόλεμος θα πέσουν πάνω για να ξαναχτίσουν δύο χώρες που γκρεμίστηκαν. Αναγκαστικά. Δεν μπορεί να μείνουν έτσι αυτές οι χώρες. Άρα οι άνθρωποι αυτοί κάποτε θα επιστρέψουν. Έχουμε λοιπόν τη δυνατότητα αναλογικά η κάθε χώρα, ανάλογα με τη φέρουσα ικανότητά της, να βοηθήσει με τη χρηματοδότηση που θα μας δώσουν. Γιατί εμείς δεν μπορούμε και δεν το κάνουμε να επιβαρύνουμε Έλληνες φορολογούμενους με το μεταναστευτικό προσφυγικό. Το κάνουμε με ευρωπαϊκά χρήματα. Και επειδή ακούω κάποιες φωνές να λένε ότι και αυτά είναι ελληνικά, θέλω να πω ότι είναι πάρα πολύ μικρή η συμμετοχή των χωρών πρώτης υποδοχής στο προσφυγικό. Δηλαδή αν μιλήσουμε για 100 ευρώ, τα 95 έρχονται απ’ έξω. Άρα λοιπόν, έχουμε ένα σύστημα ασφάλειας το οποίο ενισχύουμε πάρα πολύ».