Η συγγραφέας Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου μάς συστήνει το μυθιστόρημά της «Η ζωή γράφτηκε με κιμωλία»

Η Καίτη Λιανού-Ιωαννίδου μίλησε στη Ζούγκλα με αφορμή το νέο της μυθιστόρημα με τίτλο  «Η ζωή γράφτηκε με κιμωλία», το οποίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Αγγελάκη.

Μετά το best-seller «Ο χορός των λυγμών», η ταλαντούχα συγγραφέας  επιστρέφει με ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα.
«Η ζωή γράφτηκε με κιμωλία» είναι η συνταρακτική ιστορία μιας οικογένειας που πάλεψε για να ζήσει αλλά και μια ιστορία πάθους, δολοπλοκιών και άμετρης αγάπης.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Η ζωή γράφτηκε με κιμωλία… πείτε μας λίγα λόγια για την επιλογή του τίτλου και για την πλοκή του νέου σας βιβλίου;

Ο τίτλος με βοηθά πάντοτε στην συγγραφή είτε αφορά μυθιστόρημα, κάποιο παιδικό βιβλίο ή ακόμα και ποίηση. Έτσι πριν ξεκινήσω να γράφω βάζω έναν τίτλο, που σπάνια να τον αλλάξω μετά. Στο συγκεκριμένο όμως βιβλίο έγινε το αντίθετο. Καθώς έγραφα έναν διάλογο, μεταξύ δυο αδελφών, όταν πλέον είχαν πάρει τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής τους, να φύγουν από τον τόπο που μεγάλωσαν και να διασχίσουν νύκτα τα βουνά, πριν ακόμα λιώσουν τα χιόνια, σχημάτισα μια πρόταση «Αν χαθούμε, Καλλίνα, η ζωή μας τότε θα πει πως έχει γραφτεί με κιμωλία, για να σβήσει εύκολα». Έτσι σκέφτηκα αυτό για τίτλο «η ζωή γράφτηκε με κιμωλία».

Τέσσερα αδέλφια και ο ηλικιωμένος πατέρας τους, ένας άνθρωπος σκυθρωπός που δεν θέλει να αφήσει το μέρος που γεννήθηκε, παίρνουν μια μεγάλη απόφαση να φύγουν και να διασχίσουν κρυφά μια νύκτα τα βουνά Μουργκάνα και να έρθουν στην Ελλάδα. Από εκείνη την ημέρα που άφησαν το βιος τους ξεκινά και η νέα τους ζωή, όπου άλλοι τους δέχτηκαν και άλλοι όχι. Πολλές φορές θα τους συναντήσουμε μαζί να παλεύουν για κάτι καλύτερο και άλλες φορές ο καθ’ ένας μόνος του να κυνηγά το όνειρό του.Είναι μια πορεία χαραγμένη από πόνο και ελπίδες για να φτάσει κάποτε στην μεγαλύτερη θυσία.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Όπως αναγράφεται στο εξώφυλλο, το βιβλίο σας είναι εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα. Θέλετε να μας πείτε δυο λόγια για το τι στάθηκε αφορμή να γράψετε αυτή την ιστορία;

Πράγματι. Την ιστορία την εμπνεύστηκα από διάφορες συζητήσεις που είχα κατά καιρούς με ανθρώπους που βίωσαν παραπλήσιες καταστάσεις. Έτσι σκέφθηκα πως θα μπορούσα να αναφερθώ στην ζωή μιας οικογένειας που εγκατέλειψε το μέρος που γεννήθηκε για να ζήσει αλλού καλύτερα. Το βιβλίο μου είναι μια διαδρομή ολόκληρης ζωής, ένα πέρασμα, ίσως.

Όπως είναι γνωστό κατάγομαι από την Κωνσταντινούπολη. Σε κάποιο άλλο βιβλίο μου έχω αναφερθεί στην ζωή εκείνων που άφησαν πατρίδες. Πόσα πολλά πράγματα άκουσα από όταν ήμουν μικρή, από την γιαγιά μου, από τους γονείς μου, από όλους αυτούς τους ανθρώπους που ήταν γύρω μου. Ήταν λοιπόν φυσιολογικό να δεθώ συναισθηματικά με όλες αυτές τις ιστορίες που αφορούν τους πρόσφυγες, τους μετανάστες όλον αυτόν τον κόσμο που άφησε πίσω του την ζωή του, που κουβάλησε, που κουβαλά βαρύ φορτίο, τον πόνο του ξεριζωμού.

Μονόδρομος το να γράφετε; Εσωτερική ανάγκη;

Όχι, όχι δεν είναι μονόδρομος. Είναι μια ανάγκη να ξεφύγω από την καθημερινότητα. Είναι ένας κόσμος που τον δημιουργώ, πλάθω τον κάθε χαρακτήρα, είμαι ο καθ’ ένας χωριστά, ο κάθε ήρωας των βιβλίων μου, ακόμα και των παραμυθιών μου, κι αυτό με γοητεύει. Ταξιδεύω, ζω μια άλλη ζωή, διαφορετική. Είναι ένα ταξίδι που έχει τη δική του μαγεία.

Ποιος είναι ο αγαπημένος σας ήρωας βιβλίου και γιατί τον έχετε ξεχωρίσει;

Έχω διαβάσει πολλά βιβλία, και διαβάζω. Έχω αγαπήσει ήρωες, έχω ξεχωρίσει πολλούς, έχω ταυτιστεί μαζί τους. Εκείνη όμως που όχι απλά ξεχώρισα αλλά έμεινε και βαθιά μέσα στην ψυχή μου είναι η Λωξάντρα από το ομώνυμο βιβλίο της Μαρίας Ιορδανίδου «Λωξάντρα». Η προσωπικότητα αυτής της γυναίκας ζωντανεύει εικόνες της ζωής μου κοντά στους γονείς μου.