Η απαγόρευση του οπίου από τους Ταλιμπάν κινδυνεύει από την… κλιματική αλλαγή

Επιμέλεια: Γιάννα Μυράτ

Δύο χρόνια αφότου οι Ταλιμπάν απαγόρευσαν το όπιο, οι Αφγανοί αγρότες που στρέφονται σε εναλλακτικές καλλιέργειες ανακαλύπτουν ότι πολλές δεν αναπτύσσονται εύκολα εδώ, θεωρώντας ότι αυτό συμβαίνει λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, γεγονός που διακυβεύει τις προσπάθειες εξάλειψης της παπαρούνας.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Για δεκαετίες, οι αγρότες στο νότιο Αφγανιστάν βασίζονταν στις παπαρούνες οπίου για να βγάλουν τα προς το ζην στο ξεραμένο τοπίο της ερήμου. Ακόμη και όταν η παρατεταμένη ξηρασία στέγνωνε τα ποτάμια και τα χωράφια γίνονταν τόσο αλμυρά που έλαμπαν λευκά στον ήλιο, οι ανθεκτικές παπαρούνες ήκμαζαν.

Οι Ταλιμπάν τις τερμάτισαν αφού κατέλαβαν την εξουσία στο Αφγανιστάν πριν από τρία χρόνια, απαγορεύοντας το όπιο για θρησκευτικούς λόγους. Ωστόσο, οι αγρότες στην πρώην καρδιά της παπαρούνας λένε ότι δεν μπορούν να ζήσουν με τυπικές εναλλακτικές λύσεις όπως το σιτάρι και το βαμβάκι, τα οποία έχουν πέσει στην τιμή καθώς έχουν πλημμυρίσει την αγορά από τότε που τέθηκε σε ισχύ η απαγόρευση του οπίου. Κάποιες άλλες καλλιέργειες και φρούτα που κάποτε φύτρωναν εδώ – συμπεριλαμβανομένων μελιτζάνες, ροδιών και βερίκοκων – έχουν γίνει δύσκολες, και σε ορισμένες περιπτώσεις αδύνατον να καλλιεργηθούν λόγω των σκληρών συνθηκών που οι Αφγανοί ερευνητές αποδίδουν στην κλιματική αλλαγή.

Χωράφι με κύμινο στην επαρχία Κανταχάρ, όπου κάποτε φύτρωναν παπαρούνες οπίου

Κάποιοι αγρότες εγκαταλείπουν τα χωράφια τους. Άλλοι σταθμίζουν την επιστροφή στην καλλιέργεια παπαρούνας ή αρνούνται να συμμορφωθούν με την απαγόρευση.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

«Εάν δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδά τους, θα επιστρέψουν στην καλλιέργεια παπαρούνας», δήλωσε ο Σαμς-ου-Ραχμάν Μούσα, κορυφαίος αξιωματούχος στον τομέα της γεωργίας στην Κανταχάρ για την κυβέρνηση των Ταλιμπάν, προσθέτοντας ότι η κυβέρνηση γνωρίζει ότι οι αγρότες είναι αναστατωμένοι. «Προσπαθούμε να βρούμε λύσεις», είπε.

Εάν οι Ταλιμπάν αποτύχουν να δημιουργήσουν μια επιτυχημένη μετάβαση από τις παπαρούνες σε άλλες καλλιέργειες, ο αντίκτυπος θα μπορούσε να γίνει αισθητός πολύ πέρα από τα σύνορα του Αφγανιστάν. Το Αφγανιστάν ήταν ο μεγαλύτερος εξαγωγέας οπίου στον κόσμο πριν από την ανάληψη των Ταλιμπάν, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη, αντιπροσωπεύοντας περισσότερο από το 80 τοις εκατό της παγκόσμιας προσφοράς πριν πέσει κατακόρυφα η παραγωγή πέρυσι.

Ο Μούσα είπε ότι η κυβέρνηση προσπαθεί τώρα να εντοπίσει καλλιέργειες που μπορούν να αναπτυχθούν σε ξηρές και αλμυρές συνθήκες. Ενώ το σαφράν και το φιστίκι είναι από τις πιο υποσχόμενες εναλλακτικές λύσεις, η επιλογή της ποικιλίας θα είναι κρίσιμη για την επιτυχία.

Αγορά βαμβακιού στην επαρχία Χελμάντ

Η πτώση των γεωργικών εσόδων είναι ιδιαίτερα έντονη στο νότιο Αφγανιστάν, όπου περίπου τα δύο τρίτα των παπαρούνας οπίου της χώρας καλλιεργούνταν πριν από την απαγόρευση.

Οι μέσες ετήσιες θερμοκρασίες στο Αφγανιστάν έχουν αυξηθεί σε μισό αιώνα, και πολλά δέντρα στους αφγανικούς οπωρώνες που ήταν κάποτε σε θέση να αντισταθούν στα προσωρινά κύματα καύσωνα χάρη στις βαθιές ρίζες τους τώρα δυσκολεύονται.

Στο παρελθόν, η βροχή έβγαζε αλάτι από τα χωράφια, αλλά η παρατεταμένη ξηρασία οδήγησε τα τελευταία χρόνια σε αύξηση της αλατότητας του εδάφους.

Οι φτωχότεροι αγρότες πλήττονται περισσότερο. Ο Αταουλάχ Νουρζάι, ένας 30χρονος χωρικός στην επαρχία Κανταχάρ, είπε ότι το χώμα του έχει γίνει τόσο αλμυρό που μπορεί να καλλιεργήσει μόνο σιτάρι και κριθάρι, τα οποία είναι σχετικά ανθεκτικά στην αλατότητα. Όμως τα έσοδά του από αυτές τις καλλιέργειες είναι τόσο πενιχρά που έχει ήδη δανειστεί 550 λίρες σιτάρι από έναν γείτονα για να το πουλήσει στην αγορά και πρέπει να βρει τρόπο να αποπληρώσει το δάνειο.

Ο Αταουλάχ Νουρζάι συνήθιζε να καλλιεργεί παπαρούνες οπίου, αλλά έχει στραφεί στο σιτάρι και το κριθάρι

Μερικοί από τους γείτονές του μπόρεσαν να φέρουν γλυκό νερό μέσω καναλιών και να ξεπλύνουν μεγάλο μέρος του αλατιού και στη συνέχεια να φυτέψουν τα πιο πολύτιμα ρόδια, είπε. Ο Νουρζάι είπε ότι δεν είχε την πολυτέλεια να το κάνει και ότι η ελπίδα του – ότι οι μεγάλες περίοδοι εκτεταμένης βροχόπτωσης θα ξεβράσουν τελικά το αλάτι – φαίνεται όλο και πιο απομακρυσμένη.

Ο Ζαμπιζουλά Μουζαχίντ, ο επικεφαλής εκπρόσωπος της κυβέρνησης των Ταλιμπάν, είπε ότι γίνονται προσπάθειες σε όλες τις επαρχίες για τον εντοπισμό νέων και υψηλότερης αξίας καλλιέργειες και δέντρα που θα μπορούσαν να φέρουν ανακούφιση στους αγρότες.

Σε ένα πειραματικό αγρόκτημα στο Κανταχάρ, η προηγούμενη, υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση πριν από χρόνια άρχισε να δοκιμάζει την αντοχή των δέντρων της ροδιάς στη θερμότητα. Σχεδόν 80 τύποι καλλιεργούνται τώρα ανάμεσα σε τοίχους τρυπημένους από σφαίρες.

Οι ροδιές θεωρούνται από ορισμένους κυβερνητικούς αξιωματούχους ως εναλλακτική λύση επειδή οι ρίζες είναι τόσο βαθιές που δεν στεγνώνουν εύκολα. Όμως, ο Τζαλάλ, ο τοπικός υπάλληλος άρδευσης, είπε ότι σοκαρίστηκε όταν είδε πόσο άσχημα αναπτύσσονται τα δέντρα σε ερημικές περιοχές με υψηλή αλατότητα.

Τα κέρδη των αγροτών δέχονται πλήγμα

Οι δυσκολίες των αγροτών προμήνυαν μια απαγόρευση του οπίου που, αρχικά, φαινόταν επιτυχής. Πέρυσι, οι δορυφορικές εικόνες έδειξαν ότι η παραγωγή οπίου είχε μειωθεί κατά 99,9 τοις εκατό στο Χελμάντ και κατά σχεδόν 90 τοις εκατό στην Κανταχάρ, που κάποτε ήταν η καρδιά της καλλιέργειας.

Αλλά στις επαρχιακές πρωτεύουσες του νότου του Αφγανιστάν, οι αξιωματούχοι ανησυχούν τώρα για το πόσο σιτάρι και βαμβάκι βλέπουν να βγαίνει στην αγορά. Ακόμη και πριν από την τρέχουσα συγκομιδή, η υπερπροσφορά αυτών των καλλιεργειών είχε ήδη αρχίσει να πιέζει τις τιμές προς τα κάτω.

«Όταν καλλιεργούσα παπαρούνα, ήταν πέντε φορές πιο κερδοφόρο και ήταν πολύ πιο εύκολο», είπε ο Χατζί Βαζίρ, 55 ετών, αγρότης. «Τώρα, δεν μπορούμε πια να καλύψουμε ούτε τα έξοδά μας».

Τα σημάδια δυσαρέσκειας με την απαγόρευση αυξάνονται και σε άλλα μέρη της χώρας. Τον περασμένο μήνα, ξέσπασαν βίαιες συγκρούσεις μεταξύ χωρικών που καλλιεργούν όπιο και δυνάμεων ασφαλείας στο βορειοανατολικό Αφγανιστάν, όπου οι Ταλιμπάν αγωνίζονται να διεκδικήσουν την εξουσία τους. Η καλλιέργεια παπαρούνας στην επαρχία Μπαντακσάν μειώθηκε μόνο κατά περίπου 56% μεταξύ 2021 και πέρυσι, σύμφωνα με το Γραφείο του ΟΗΕ για τα Ναρκωτικά και το Έγκλημα.

Η απογοήτευση και η δυσαρέσκεια που προσθέτουν οι αγρότες είναι ότι οι πλούσιοι γαιοκτήμονες που μπορούσαν να αποθηκεύουν παπαρούνες πριν από την απαγόρευση μπορούν τώρα να τις πουλήσουν για εξαγωγή σε πολύ υψηλότερες τιμές.

Αστυνομικοί των Ταλιμπάν καταστρέφουν ένα χωράφι με παπαρούνες στο Παρβάν

Ακόμη και ορισμένοι αξιωματικοί των Ταλιμπάν που έχουν ανατεθεί να επιβάλουν την απαγόρευση του οπίου λένε ότι κάτι δεν πάει καλά. Καθώς ο Αχμάντ Φροτάν, ένας 28χρονος αστυνομικός, πήγαινε από σπίτι σε σπίτι στην επαρχία Παργάν του κεντρικού Αφγανιστάν ένα πρόσφατο απόγευμα αναζητώντας παραβάτες της απαγόρευσης, «αισθάνθηκε οίκτο», παραδέχτηκε.

«Στους ανθρώπους λείπουν χρήματα», είπε ο Φροτάν, ο οποίος σπούδασε γεωργία ενώ πολεμούσε τους Αμερικανούς. Έκανε έκκληση στον ανώτατο ηγέτη των Ταλιμπάν «να εργαστεί για όλους τους άνδρες και τις γυναίκες του Αφγανιστάν».

Αναζητώντας μια εναλλακτική

Ο Χαγιατουλάχ Ροχανί, επικεφαλής του τμήματος ναρκωτικών στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη του Αφγανιστάν, την Χεράτ, είπε ότι ελπίζει η εκβιομηχάνιση να αντικαταστήσει τα έσοδα από την καλλιέργεια οπίου.

Η Χεράτ είναι ένα βιομηχανικό κέντρο και ο Ροχανί θέλει να κατασκευαστούν εκατοντάδες ακόμη εργοστάσια. «Κάθε ένα από αυτά θα μπορούσε να απασχολήσει 500 άτομα» — όχι μόνο αγρότες αλλά και πρώην εξαρτημένους, είπε.

Πάνω από το 10 τοις εκατό του πληθυσμού εκτιμήθηκε από Αφγανούς αξιωματούχους ότι έκανε χρήση ναρκωτικών όταν οι Ταλιμπάν ανέλαβαν την εξουσία πριν από τρία χρόνια. Αν και τα πιο πρόσφατα στοιχεία δεν είναι διαθέσιμα, φαίνεται να έχουν μείνει λίγοι χρήστες ναρκωτικών στους δρόμους της Καμπούλ, της Χεράτ και άλλων πόλεων. Χιλιάδες οδηγήθηκαν σε κέντρα αποκατάστασης.

Οι πρώην εξαρτημένοι μαθαίνουν δεξιότητες εργασίας, όπως το ψήσιμο ψωμιού, στο κέντρο απεξάρτησης των Ταλιμπάν στο Χεράτ

Ο Ροχανί ήταν πρόθυμος να μιλήσει για το πώς οι άνδρες στο κέντρο διδάσκονται να επισκευάζουν εργοστασιακό εξοπλισμό και κινητά τηλέφωνα, στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την εκβιομηχάνιση της χώρας. Αλλά όπως οπουδήποτε στο Αφγανιστάν, τα χρήματα είναι ελάχιστα για τη λειτουργία μιας εγκατάστασης, παραπονέθηκε ο Ροχανί, συμπεριλαμβανομένης της πισίνας που ήλπιζε να κατασκευάσει για να βοηθήσει στην ανάρρωση των εξαρτημένων.

Με πληροφορίες από Washington Post