Ευρωβουλή: Οι φιλοευρωπαϊκές, κεντρώες δυνάμεις διατηρούν την πλειοψηφία – Άνοδος της δεξιάς

Το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα παραμένει πρώτη δύναμη στην Ευρωβουλή, ενισχυμένο μάλιστα από τις 176 έδρες στις 186. Ακολουθούν Σοσιαλιστές και Φιλελεύθεροι με 135 και 79 έδρες αντιστοίχως. Ενισχυμένες θα είναι στα επόμενα πέντε χρόνια οι δύο μεγάλες ομάδες των υπερσυντηρητικών και των ακροδεξιών. Η ευρωπαϊκή Αριστερά έμεινε στην έβδομη θέση, ενώ μεταξύ των μεγαλύτερων ηττημένων των ευρωεκλογών, μαζί με Μακρόν και Σολτς, είναι το κόμμα των πρασίνων.

Ξεκινούν πλέον οι ζυμώσεις έτσι ώστε όλα τα ζητήματα και οι κορυφαίες θέσεις να κλείσουν μέσα στον Ιούλιο εάν είναι εφικτό. Τα νούμερα όπως διαμορφώθηκαν εχθές δείχνουν ότι η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν θα μπορούσε να λάβει τη δεύτερη θητεία εφόσον την προτείνουν οι ηγέτες στη Σύνοδο Κορυφής του Ιουνίου. Ξεπερνά κατά πολύ τις 361 ψήφους που χρειάζεται σε σύνολο 720 ευρωβουλευτών και έχει περιθώριο διαρροών αφού με σοσιαλιστές, ΕΛΚ και RENEW είναι πάνω από 400.

Βέβαια, ουδείς λέει ότι όλα λύθηκαν διότι μέχρι τελευταία στιγμή όλα είναι στον αέρα. Στη Σύνοδο του Ιουνίου περιμένουμε και τον αντικαταστάτη του Μοσέλ, πιθανόν να είναι ο Κόστα.

Η συμμετοχή ναι μεν ήταν ελαφρώς αυξημένη από το 50,66 το 2019 στο 51% τώρα, είναι πολύ μακριά όμως από το 71% του ευρωβαρόμετρου που έδειχνε ότι το 71% δήλωσε πιθανόν να ψηφίσει.

Ιταλία: Σαρωτική νίκη της Μελόνι

Η σαρωτική νίκη των Αδελφών της Ιταλίας της Τζόρτζια Μελόνι είναι ένα αποτέλεσμα πέρα από το αναμενόμενο. Για το belpaese όμως σημαίνει και επίσημη επιστροφή στο δικομματισμό 11 χρόνια από την άνω τελεία αυτής της ιστορικής περιόδου.

Τα δύο πρώτα κόμματα – Αδέλφια της Ιταλίας και Δημοκρατικό Κόμμα – συγκεντρώνουν πάνω από το 52% των ψήφων σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση, ενώ τα υπόλοιπα δεν έφτασαν ούτε το 10% έκαστος, επαναφέροντας ένα ιστορικό χαρακτηριστικό της Ιταλικής πολιτική. Ένα γεγονός το οποίο συμπίπτει με την κατάρρευση του Κινήματος 5 Αστέρων του Τζουζέπε Κόντε.

Επαναπροσδιορίζονται και οι ισορροπίες εντός του κυβερνητικού συνασπισμού. Το Φόρτσα Ιτάλια, ιστορικά το κόμμα του Σίλβιο Μπερλουσκόνι και πλέον κάτω από την ηγεσία του ΥΠΕΞ Αντόνιο Ταγιάνι, ανεβαίνει κατά σχεδόν 2 μονάδες σε σχέση με τη Λέγκα του Ματέο Σαλβίνι, ο άλλος κυβερνητικός εταίρος. Και εδώ φουντώνει η διαμάχη περί αλλαγής ηγεσίας αλλά και περί διωγμού του ιστορικού ιδρυτή του κόμματος, Ουμπέρτο Μπόσι, κατόπιν ανακοίνωσής του πως ψήφισε Φόρτσα Ιτάλια.

Σε ραδιοφωνική εκπομπή η Μελόνι δήλωσε πως “χρειαζόμαστε μια Ευρώπη που θα είναι πιο ικανή να ακούει τους πολίτες της, να δίνει απαντήσεις, λιγότερο παρεμβατική στις ζωές των ανθρώπων” ενώ σχολίασε την πορεία της Μαρίν Λεπέν ως “πολύ ενδιαφέρουσα”. Στη Rai, η Μελόνι μίλησε επίσης για την αποχή, που στην Ιταλία ξεπέρασε το 50%, δικαιολογίζοντάς την λέγοντας πως “οι πολίτες αντιλαμβάνονται την ΕΕ ως απόμακρη, υπερβολικά ιδεολογική και παρεμβατική”.

Σε δήλωσή της σχετικά με το ενδεχόμενο δεύτερης θητείας της Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν ως πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η Μελόνι απάντησε πως είναι πολύ νωρίς. Ευρύτερα γνωστή για την επιφυλακτικότητά της, η Μελόνι κράτησε εδώ και δύο χρόνια μια στενή θεσμική και διπλωματική σχέση με την Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν.

Όμως, με τις νέες ισορροπίες να διαμορφώνονται στην Ευρώπη και με τη σύνοδο της G7 στη Νότιο Ιταλία σε μόλις 3 ημέρες, η Μελόνι αποσκοπεί σε μεγαλύτερο ηγετικό ρόλο για την Ιταλία αλλά και για την ίδια. Αν και κρατάει κλειστά τα χαρτιά της, αναμφισβήτητα οι εκλογές θα χρησιμεύσουν στην Μελόνι ως μοχλός πίεσης πάνω σε αυτό το ζήτημα, και μάλλον αυτό θα φανεί και στην G7 της Πέμπτης.

Γαλλία: Ο Μακρόν προκήρυξε πρόωρες εκλογές μετά την επικράτηση της Λεπέν

Για το μεγαλύτερο στοίχημα στην πολιτική καριέρα του Εμανουέλ Μακρόν μιλούν σχολιαστές και Τύπος, μετά την απόφαση-σοκ του Γάλλου προέδρου να προκηρύξει πρόωρες εκλογές με στόχο να ανακόψει την άνοδο της ακροδεξιάς.

Από πυρομανής πυροσβέστης ο Εμανουέλ Μακρόν μετατρέπεται σε ανεύθυνο καμικάζι σχολιάζει καυστικά η Liberation. Πιθανή συνέπεια του «ακραίου αυτού στοιχήματος” , όπως αναφέρει, είναι να σχηματίσει η Ακροδεξιά κυβέρνηση λίγο πριν ξεκινήσουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες στο Παρίσι.

Σύμφωνα με πηγές από το περιβάλλον του, ο Μακρόν φαίνεται να ευελπιστεί στην κινητοποίηση των ψηφοφόρων που απείχαν από τις κάλπες, αλλά και στη δημιουργία ενός κοινού μετώπου με το δεξιό κόμμα των Ρεπουμπλικανών ή ακόμη και με την Κεντροαριστερά, απέναντι στην Εθνική Συσπείρωση της Λεπέν, ώστε να αποφευχθεί το εφιαλτικό σενάριο της συγκατοίκησης με την Ακροδεξιά, της συνύπαρξης δηλαδή προέδρου και πρωθυπουργού από δύο αντίπαλα κόμματα. 

Το κόμμα της Εθνικής Συσπείρωσης δηλώνει ετοιμοπόλεμο. Ανακοινώνει την υποψηφιότητα του Ζορντάν Μπαρντελά για την πρωθυπουργία και κάνει ήδη σχέδια για την προεδρία. 

Η Μαρίν Λεπέν έδωσε τη σκυτάλη στον 28χρονο χαρισματικό Μπαρντελά με στόχο τον εκσυγχρονισμό του κόμματος και την απαλλαγή του  από το ρατσιστικό και αντισημιτικό στίγμα, που του είχε προσδώσει ο πατέρα της, Ζαν Μαρί Λεπέν. 

Έχοντας μεγαλώσει  σε εργατικό προάστιο του Παρισιού, ο Μπαρντελά  υποστηρίζει ότι συμμερίζεται τις ανησυχίες των πολιτών για την ακρίβεια και τους μετανάστες. Με ενάμιση εκατομμύριο ακολούθους στο Τικ Τοκ είναι ιδιαιτέρως δημοφιλής στους νέους.

Την τελευταία φορά που προκηρύχθηκαν πρόωρες εκλογές, το 1997, ο τότε πρόεδρος Ζακ Σιράκ ηττήθηκε με αποτέλεσμα να υποχρειωθεί σε πολιτική συγκατοίκηση ως το 2002 με πρωθυπουργό τον σοσιαλιστή Λιονέλ Ζοσπέν.

Τα τρία πιθανά σενάρια πίσω από την επιλογή των πρόωρων εκλογών

Το πρώτο σενάριο είναι ότι ούτως ή αλλιώς τον Σεπτέμβριο ο Μακρόν θα αντιμετώπιζε πρόταση μομφής με όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης να την υπερψηφίσουν και να ρίξουν την κυβέρνηση. Στον Μακρόν δεν του αρέσει να του επιβάλλονται και προτίμησε να προκηρύξει τώρα εκλογές με τo στοιχείο της έκπληξης και της απροετοιμασίας των κομμάτων.

Το δεύτερο σενάριο είναι ότι οι εθνικές εκλογές με 2 γύρους αναγκάζουν τα κόμματα να κάνουν παζάρια μεταξύ τους στον 2ο γύρο και αναγκαστικά το δημοκρατικό μέτωπο θα γίνει επιτακτικό, προς όφελος του κόμματος του Μακρόν.

Το τρίτο σενάριο είναι πως αν υπάρξει συγκατοίκηση, ο Μακρόν διαθέτει 3 χρόνια για να αποδείξει στους Γάλλους ότι η ακροδεξιά δεν έχει τα φόντα και απέχουν παρασάγγας τα λόγια της με τις πράξεις τους και η φθορά θα δώσει την ευκαιρία σε μετριοπαθή διάδοχο του Μακρόν να κατακτήσει την προεδρία το 2027.

Γερμανία: Αποδυναμωμένος ο Σολτς

Με μια κοινή έκφραση απογοήτευσης οι Γερμανοί Σοσιαλδημοκράτες του Καγκελάριου Σολτς αντικρίζουν στις οθόνες το χειρότερο ευρωεκλογικό αποτέλεσμα στην Ιστορία τους. Με μόλις 13,9% βλέπουν όχι μόνο τους Χριστιανοδημοκράτες να εξασφαλίζουν διπλάσια δύναμη αλλά και το ακροδεξιό AFD να τους προσπερνά καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση.

Για τον Όλαφ Σολτς το πλήγμα ενισχύεται και από τη δραματική μείωση του ποσοστού των κυβερνητικών του εταίρων Πρασίνων από το 20 στο 11,9% ενώ το τρίτο κόμμα του κυβερνητικού συνασπισμού, οι Φιλελεύθεροι, διεσώθησαν οριακά με 5,2%. Κι ενώ ο εκπρόσωπος του Καγκελαρίου δηλώνει ότι δεν τίθεται ζήτημα πρόωρων εκλογών οι νικητές Χριστιανοδημοκράτες ζητούν εκλογές ή σαφή αλλαγή πολιτικής όπως δήλωσε η αντιπρόεδρός τους στον ανταποκριτή της ΕΡΤ Γιώργο Παππά.

Όσο για το ακροδεξιό AFD κατάφερε να εξασφαλίσει τη δεύτερη θέση που του έδιναν οι δημοσκοπήσεις παρά τις σημαντικές απώλειες που προκάλεσαν οι καταγγελίες για χρηματισμό των δύο κορυφαίων υποψηφίων του από τη Ρωσία και την Κίνα όπως και οι προκλητικές δηλώσεις ενός εξ’ αυτών για τους SS.

Οι ευρωεκλογές τη Γερμανία επισφράγισαν και τη διάλυση της Αριστεράς Die Linke που συγκέντρωσε μόλις 2,7% μετά την αποχώρηση της Σάρα Βάγκεν-κνεχτ το νεοσύστατο κόμμα της οποίας εξασφάλισε 6,2%.

Ανταπόκριση – Βρυξέλλες: Ειρήνη Ζαρκαδούλα

Ανταπόκριση – Ρώμη: Κρίστιαν Μαυρής

Ανταπόκριση – Παρίσι: Θωμαΐς Παπαϊωάννου

Ανταπόκριση – Βερολίνο: Γιώργος Παππάς