Δ. Μάντζος στο Πρώτο: Το ντιμπέιτ ήταν αμοιβαία βούληση των δύο υποψηφίων – Θα έπρεπε να είχε γίνει (audio)

«Η ζημιά από ένα ντιμπέιτ που γίνεται για να γίνει, είναι μόνο στην παράταξη. Όταν έχουμε ξεκινήσει εδώ και τρεισήμισι μήνες περίπου αυτή τη διαδικασία και πάει τόσο καλά, το να κάνουμε έναν τηλεοπτικό διάλογο απλώς για να γίνει και ο οποίος δεν θα είναι σε κατάλληλο χρόνο και με την κατάλληλη διαδικασία θα κάνει ζημιά στην παράταξη. Οι δύο υποψήφιοι δεν φοβήθηκαν, τουλάχιστον με τη δική μου διάγνωση, ζημιά, γιατί και οι δύο μίλησαν για αυτό από την αρχή της διαδικασίας με ειλικρίνεια». Τα παραπάνω ανέφερε ο  βουλευτής του ΠΑΣΟΚ και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Μάντζος μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «Το GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα, για το γεγονός ότι δεν κατέστη δυνατή η τηλεοπτική συνάντηση των δύο υποψηφίων για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.

«Η διαδικασία ξεκίνησε και εξελίσσεται και την πρώτη Κυριακή και στη δεύτερη Κυριακή πολύ ομαλά, συντεταγμένα και σε ένα κλίμα πραγματικού πολιτικού πολιτισμού. Και αυτό δεν είναι κλισέ, είναι πραγματικότητα. Το ντιμπέιτ δυστυχώς, ενώ ήταν αμοιβαία βούληση και των δύο υποψηφίων, φαίνεται ότι δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί για διοικητικούς λόγους, γραφειοκρατικούς. Δεν μπόρεσαν οι εκπρόσωποι των δύο υποψηφίων να συμφωνήσουν, να βρουν μάλλον, πιο σωστά μια κατάλληλη ημερομηνία. Εγώ επιμένω ότι το ντιμπέιτ θα έπρεπε να είχε γίνει. Θα ήταν πολύ καλό να έχει γίνει. Αλλά βεβαίως, ένα ντιμπέιτ το οποίο θα ήταν εφάμιλλο και αντάξιο του πρώτου, το οποίο και πρέπει να το πω από τον αέρα του δημόσιου ραδιοφώνου, οφείλεται εν πολλοίς στους έξι υποψηφίους και στη δημόσια τηλεόραση που οργάνωσαν κατά τρόπο πρότυπο, ένα τέτοιο ντιμπέιτ θα έπρεπε να είναι εφάμιλλο του πρώτου, το δεύτερο θα έπρεπε να έχει την ίδια προωθητική αξία, την ίδια επιδραστικότητα. Άρα θα έπρεπε να είναι σε μία ημέρα και σε μία ζώνη ώρας που θα ήταν η κατάλληλη. Δυστυχώς η Τρίτη πέρασε. Η Τετάρτη είχε ένα δημοτικό συμβούλιο, ο δήμος της Αθήνας και ο δήμαρχος έπρεπε να είναι εκεί εξ αναβολής, ανελαστική υποχρέωση. Η Πέμπτη, σήμερα, έχει ποδοσφαιρικό αγώνα στη δημόσια τηλεόραση και αύριο έχει προγραμματίσει εδώ και πολλές ημέρες ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ την κεντρική του προεκλογική συγκέντρωση στη Θεσσαλονίκη, όπου δεν είχε οργανώσει κάτι αντίστοιχο στην πρώτη Κυριακή» ανέφερε χαρακτηριστικά.

Ερωτηθείς εάν εκτιμά πως το ποσοστό της συμμετοχής στην δεύτερη Κυριακή θα εξίσου ικανοποιητικό με του πρώτου γύρου, ο κ. Μάντζος εξέφρασε την πεποίθηση ότι «το κέρδος των 303.000 πολιτών δεν θα εξανεμιστεί στον δεύτερο γύρο».

«Θυμίζω ότι στις προηγούμενες εκλογές 270.000 πολιτών είχαν προσέλθει, 207.000 στη δεύτερη Κυριακή. Υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης. Είμαι πεπεισμένος, αισιόδοξος έστω ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε να έχουμε πολύ μεγάλη συμμετοχή και στον δεύτερο γύρο. Το βασικό είναι ότι όποια κι αν ήταν η προτίμηση στον πρώτο γύρο, επειδή ακριβώς ο δεύτερος γύρος δεν θα έχει ούτε την καταβολή αντιτίμου, ούτε τις ίδιες ουρές εικάζω, καλώ και από τον αέρα του δημόσιου ραδιοφώνου όλες και όλους τους ψηφοφόρους, ό, τι και αν προτίμησαν την πρώτη Κυριακή να συμμετάσχουν. Η συμμετοχή δίνει δύναμη στο εγχείρημα και όταν κανείς προσέρχεται σε μια πρώτη κάλπη αποφασίζοντας για το ποιον θέλει να ηγηθεί ενός κινήματος, σημαίνει ότι πιστεύει πρώτα από όλα στο κίνημα και κατά δεύτερον θα ήθελε το καλό του. Άρα μπορούμε, ακόμα και αν δεν πέρασε στο δεύτερο γύρο η πρώτη μας επιλογή να επιλέξουμε ανάμεσα στις δύο εναπομείνασες για το καλό ενός κινήματος, το οποίο τελικά με την ψήφο μας έχουμε ήδη μετάσχει για το καλό του. Άρα εγώ είμαι αισιόδοξος ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε και να έχουμε μια σημαντική συμμετοχή που θα δώσει και θα κεφαλαιοποιήσει τη δυναμική για το κίνημά μας το επόμενο διάστημα» προσέθεσε ο κ. Μάντζος.

Απαντώντας στο ερώτημα που του τέθηκε για το αν θα αλλάξει κάτι στο ΠΑΣΟΚ, εφόσον επανεκλεγεί ο κ. Ανδρουλάκης, ο κ. Μάντζος επισήμανε «η αλλαγή είναι ένα σύνθημα το οποίο 50 χρόνια τώρα για το ΠΑΣΟΚ έχει πάντα περιεχόμενο. Δεν είναι μία ποσοτική αποτύπωση».
«Και φοβάμαι ότι από τις πρώτες ώρες μετά το αποτέλεσμα της πρώτης Κυριακής, μπήκαμε δυστυχώς σε μία λογιστική συζήτηση, ότι ένα 70% δεν θέλει τον πρόεδρό τον νυν, ένα 30% μόνο τον θέλει. Άρα πρέπει να αλλάξει. Νομίζω ότι είναι μία γραμμική αποτύπωση που αδικεί τη διαδικασία. Διότι όσοι κατέβηκαν ή όσοι ψήφισαν ακόμα περισσότερο, δεν θέλουν κατ’ ανάγκη το ίδιο πρόσωπο να αντικαταστήσει τον νυν πρόεδρο, ακόμα κι αν δεν είναι ικανοποιημένοι με τον νυν πρόεδρο δεν είναι κατ’ ανάγκη υποχρεωτική η αντικατάστασή του από ένα πρόσωπο. Άρα είναι μαθηματικά, ίσως και λογικά εσφαλμένη αυτή η συζήτηση. (…) Εάν επανεκλεγεί ο Νίκος Ανδρουλάκης, εάν επαναβαπτιστεί στη θέση του προέδρου του Κινήματος, το τελευταίο που πρέπει και ο ίδιος και ο καθένας από εμάς να ερμηνεύσει είναι ότι αυτή η επανεκλογή συνιστά λευκή επιταγή για τη συνέχιση, αν θέλετε, της ίδιας ακριβώς όχι τακτικής, αλλά των ίδιων ακριβώς συνθηκών λειτουργίας. Το λέω αυτό γιατί υπήρχαν ενστάσεις κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου από όλους τους ανθυποψηφίους για τον τρόπο λειτουργίας του κόμματος, για τον τρόπο που συνεδρίαζαν ορισμένα όργανα, για την έλλειψη κάποιων τομέων πολιτικής, για έναν επικοινωνιακό λόγο ο οποίος δεν ήταν ίσως τόσο τολμηρός ή αιχμηρός. Αυτά είναι πράγματα τα οποία πρέπει ο νέος Πρόεδρος, ακόμα και ο νυν πρόεδρος, αν επανεκλεγεί, να τα αλλάξει. Αυτά είναι καθήκοντα πια. Είναι εντολή της βάσης. Αυτό το οποίο δεν έχει εντολή να αλλάξει ο Πρόεδρος, όποιος κι αν είναι, είναι η ρότα που έχει τραβήξει το κίνημα, η ενότητα και η πολιτική αυτονομία, η ενδυνάμωση του κινήματος ως αυτόνομου πόλου στην πολιτική σκηνή και ως πυρήνα δημοκρατικής παράταξης. Δεν μας είπε ο λαός της παράταξης την Κυριακή ότι, αλλάξτε ρότα, το έχετε πάρει όλο λάθος. Είπε όμως υπάρχουν αρρυθμίες, υπάρχουν σφάλματα, γι’ αυτό κάναμε τις εκλογές, κοιτάξτε να τα διορθώσετε στο δρόμο προς τα εμπρός. Αυτό είναι ένα μήνυμα που είναι εντολή είτε προς τον προφανώς επανεκλεγέντα, αν είναι από τη Δευτέρα πρόεδρο του Κινήματος ή τον νεοεκλεγέντα νέο πρόεδρο» συμπλήρωσε ο κ. Μάντζος.

Ερωτηθείς σχετικά με το κατά πόσο οι «βαριές εκφράσεις» που ακούστηκαν στην προεκλογική περίοδο μεταξύ υποψηφίων, μπορεί μετεκλογικά να οδηγήσουν σε ρήξεις, ο κ. Μάντζος παρέπεμψε σε ένα ρητό. «Οι Αγγλοσάξονες λένε ένα σοφό ρητό, ξεχωρίζεις το πρόσωπο από το πρόβλημα. Δεν πρέπει ούτε στην πολιτική ούτε στην υπόλοιπη κοινωνική μας ζωή να ταυτίζουμε απόψεις, ισχυρισμούς, ακόμα και προβλήματα τα οποία διαγιγνώσκονται, με πρόσωπα. Πρέπει να βάλουμε πίσω το προσωπικό στοιχείο και να μας ενώνουν τα συλλογικά διακυβεύματα, οι στόχοι μας. Θεωρώ λοιπόν ότι στις 14 Οκτωβρίου, ό,τι κι αν ειπώθηκε, προφανώς θα πάει στην άκρη. Δεν θα λησμονηθεί κατ’ ανάγκη. Ενστάσεις μπορεί να υπάρχουν και να δουλέψουμε όλοι για να θεραπεύσουμε τα λάθη μας. Απλώς θέλω να πιστεύω ότι όλοι θα βάλουμε στην άκρη εγωισμούς και βαριές κουβέντες, όπως είπατε, που ειπώθηκαν και να προχωρήσουμε ενωμένοι προς τα εμπρός. Αυτός είναι ο μόνος δρόμος».