Αντί να τρέχει για μεταγραφές, πνίγεται στην απερίγραπτα κακή εικόνα της

Τα αγωνιστικά κενά της ΑΕΚ είναι ευδιάκριτα και πανθομολογούμενα. Στο κέντρο της άμυνας, ο Ντομαγκόι Βίντα προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, να διορθώσει τα λάθη όλων των άλλων με την ικανότητά του να “διαβάζει” φάσεις, όμως τα χρόνια περνούν.

Το “εγκεφαλικό” παιχνίδι του απαιτεί δίπλα του έναν αμυντικό γρήγορο, ικανό ψηλά και χαμηλά, με αρνητικό δείκτη επιρρέπειας στα ατομικά λάθη. Όπως παρουσιάζεται εδώ και πολλού μήνες ο Μουκουντί, δεν φαίνεται να τον έχει…

Αριστερά στην άμυνα, ο Ματίας Αλμέιδα έχει “εξαφανίσει” τον Πήλιο, κράτησε τον τίμιο αλλά “κορεσμένο” και βαρύ πια Χατζισαφί ως πρώτη επιλογή και χθες, είδαμε το “μαγικό” να παίζει από την αρχή ο στόπερ Κάλενς. Δίχως ιδιαίτερα λάθη, αλλά με ανύπαρκτα ανεβάσματα.

Στη μεσαία γραμμή, ο Σιμάνσκι μετά από (σχεδόν) μια πενταετία στην ΑΕΚ, είναι ένας παίκτης που “ταβάνιασε”, δυσκολεύεται να ανταποκριθεί στο build up και δείχνει σε όλους ότι υπάρχει σημαντικό πεδίο για αναβάθμιση, ώστε να περάσει σε δεύτερο ρόλο. Κάπως έτσι και για τον Γιόνσον. Όταν μάλιστα παίζουν μαζί, αυτό το ζευγάρωμα ενισχύει την παραδοξότητα.

Εν τω μεταξύ, η ΑΕΚ συνεχίζει να πορεύεται με έναν φορ, καθώς πίσω από τον Λιβάι Γκαρσία υπάρχουν μόνον ο Τσούμπερ και ο Άμραμπατ που δεν είναι ούτε κατά διάνοια επιθετικοί περιοχής. Ούτε καν “ψευτοεννιάρια”.

Άλλο το να βοηθήσουν σε κάποια παιχνίδια και να ανταποκριθούν στη ανάγκη που προκύπτει, άλλο το να “βαφτίζονται” ως ενεργές εναλλακτικές λύσεις πίσω από τον Γκαρσία.

Επίσης, ένας τρίτος τερματοφύλακας με εμπειρία και διάθεση να αναγνωρίσει τον ρόλο αυτό πίσω από τους Στρακόσα και Μπρινιόλι, είναι υπεραπαραίτητος. Επί παραδείγματι, μετά τα πολλά και διαδοχικά λάθη του Αλβανού γκολκίπερ, ίσως λίγο…πάγκος να τον βοηθούσε πνευματικά.

Να τον προστάτευε. Αυτή η ευχέρεια ωστόσο, δεν παρέχεται και δεν θα προβλέπεται για μεγάλο διάστημα ακόμα αν δεν υπάρξει προσθήκη.

Αντί όμως η ΑΕΚ να κάνει σπριντ για μεταγραφές…

…διυλίζει των κώνωπα και καταπίνει την κάμηλο. Θα πείτε, είναι ένα ασήμαντο γεγονός ο ενδεχόμενος αποκλεισμός από κάποια Νόα (όπως τότε από κάποια Βέλεζ);

Σαφώς και όχι, δεν θα έπρεπε ωστόσο να έχει οδηγηθεί η ομάδα στο κομμάτι αυτό αφενός παραγνωρίζοντας τις εμφανείς ανάγκες της κι αφετέρου μην έχοντας μια ξεκάθαρη στάση απέναντι στο τι ακριβώς επιζητά.

Κάποια στιγμή, από την ίδια την ομάδα προς τα έξω, πρωτοστατούσε η άποψη ότι ο αριστερός μπακ συνιστούσε προτεραιότητα.

Τώρα, προκύπτουν σκιές ότι ενδέχεται να μην προχωρήσει για τίποτα, καθώς όλα δείχνουν “παγωμένα” και “θολά”. Ακόμα περισσότερο μετά τη δήλωση του Ματίας στην Ανδόρρα, σύμφωνα με την οποία “πρέπει να σας πω ότι εγώ δεν περιμένω άλλους ποδοσφαιριστές”.

Προφανώς η άποψη του προπονητή είναι αυτή που επικρατεί και “δένει” τα χέρια μιας διοίκησης, ακόμα κι αν αυτή έχει κάθε καλή (και γαλαντόμα) πρόθεση για περισσότερη ενίσχυση.

Γι’ αυτό και μια μεταξύ τους εκτενής συζήτηση αλλά και ο τρόπος με τον οποίο το αποτέλεσμα αυτής θα μπορούσε να εξωτερικευτεί, να έλυναν απορίες και να έβαζαν πράγματα που αιωρούνται στη θέση τους όσον αφορά στον μεταγραφικό σχεδιασμό της ομάδας.

Εξυπακούεται ότι ένας αποκλεισμός από τη Νόα θα ισοδυναμεί με καταστροφική συνέπεια και θα συνιστά μια τρόπον τινά “υπονόμευση” ολόκληρης της σεζόν.

Αλλά αυτό δεν συνεπάγεται κιόλας ότι η ομάδα παύει να έχει ανάγκες ή το αρμόδιο επιτελείο να μην εργάζεται πυρετωδώς για να τις καλύψει. Όσοι τέλος πάντων παραμένουν απόλυτα ενεργοί.